Omdat ik niet zo tevreden ben over de opties bij Blogger is dit blog verplaatst.
Je kunt me nu volgen via
www.tholenresidence.wordpress.com
Tot Gauw!!
maandag 28 november 2011
zondag 27 november 2011
Ik neem je mee
Lex kwam aan met dit nummer, en ik was verkocht.
Misschien word ik soft...maar t is zo'n lekker nummer....
Misschien word ik soft...maar t is zo'n lekker nummer....
woensdag 23 november 2011
Grapje toch...
Helaas was die alleen in Darryus' maatje en niet in die van Lex'.....
In kerstsfeer
Vorig jaar wilden we geen kerstboom. Ik was zat van alle naalden die ik in juni nog tussen de plinten (die we overigens nog steeds niet hebben) wegtrok en nog maar te zwijgen over de jeuk die ik van die naalden kreeg, de katten die in de boom gaan hangen en de kinderen die met de ballen overgooien.
Daarnaast wilden we de kinderen een spirituele kerstbeleving bezorgen. Het draait immers niet alleen om cadeautjes...
Vanuit mijn jeugd is kerst vieren "zondig" en het heeft ook een tijdje geduurd voor ik de nut van een kerstboom inzag.
Daarom had ik er vorig jaar totaal geen moeite mee, géén kerstboom in huis te hebben. Het voelde eerder als een opluchting.
Yoy bleek er geen erg in te hebben gehad dat er geen boom stond, want zij beweerde vorige week bij hoog en bij laag dat we wél een boom hadden. Eventjes was ik bang dat zij een onzichtbare boom had gecreëerd, net zoiets zieligs als een onzichtbaar vriendje, en dat ik dus mijn dochter voor het leven had getraumatiseerd. Die gedachte vond ik echter net zo zielig als een onzichtbaar vriendje an sich, dus ik heb het nu maar gegooid op haar leeftijd. Ze is immers nog maar vijf....
Vorige week begon het echter te kriebelen. Ik was in een belachelijk goedkoop winkeltje om verf te halen voor het project (zie twee blogs geleden) toen mijn oog viel op een blije groene kertboom. Een neppert. Voor een prikkie.
Alle voordelen scheurden in mijn hoofd voorbij. Twee van de nadelen van een echte boom vielen af, naalden en jeuk.
Aan de andere kant is het in Lex' familie toch wel een soort van heiligschennis als je met een neppert aankomt. Ik besloot het hard te spelen. Óf een neppert, óf geen boom deze kerst.
Lex was in drie woorden overtuigd. Nog één obstakel te gaan: mn schoonmoeder.
Uiteraard wil ik best bij mn schoonmoeder in de smaak vallen ( waar ik doorgaans niet veel moeite voor hoef te doen, ik bén gewoon leuk) maar ik wist niet hoe dit aan zou komen.
Schoonmoeders was echter zó blij dat er in elk geval weer een boom zou komen dat ze zonder blikken of blozen geld overhandigde dat we de mooie blije neppert aan konden schaffen.
Achteraf kwam ik erachter dat zij sinds vorig jaar ook een neppert in huis heeft staan....de veraadster!
Al ik geef haar geen ongelijk...ik zie een vrouw alleen nog niet naar het Bedummer Bos gaan om een leuk boompje te kappen....hahha
En zo komt het dat ik veel te vroeg dit jaar in totale kerstsferen hang.
De boom is aangeschaft, en alle tierelantijntjes voor in de boom uitgezocht en gesorteerd.
Ik kan niet wachten tot het 6 december is, want dan zetten we ons blije boompje op.
En wat er gebeurd is met die spirituele gedachte achter kerst die we de kinderen me wilden geven?
Je denkt toch niet series dat dat van de vloer is gekomen he?!
De Oma's hebben de neiging onze twee bengeltjes schromelijk te verwennen. En ach, waarom ook niet. Geloven in de gedachte achter kerst doen we toch al niet. Het overgrote deel van de mensheid zit hypocriet in de kerk op 1e kerstdag te luisteren naar een preek over een mens waar ze de naam te pas en te onpas als vloek gebruiken. Kerst is commercieel (en ik trap erin) en het gaat puur en alleen om de heb.
Dan de kinderen maar leren dat ze best hebberig mogen zijn, als ze er dan ook maar eerlijk vooruit komen. Dan hebben we ze in de opvoeding tenminste iets meegegeven over eerlijkheid. Das ook een groot goed. ( Zolang ze maar niet zo debiel gaan doen als de kinderen in het onderstaande filmpje)
En laat mij maar gewoon genieten van die mooie lichtjes in de donkere dagen....
Daarnaast wilden we de kinderen een spirituele kerstbeleving bezorgen. Het draait immers niet alleen om cadeautjes...
Vanuit mijn jeugd is kerst vieren "zondig" en het heeft ook een tijdje geduurd voor ik de nut van een kerstboom inzag.
Daarom had ik er vorig jaar totaal geen moeite mee, géén kerstboom in huis te hebben. Het voelde eerder als een opluchting.
Yoy bleek er geen erg in te hebben gehad dat er geen boom stond, want zij beweerde vorige week bij hoog en bij laag dat we wél een boom hadden. Eventjes was ik bang dat zij een onzichtbare boom had gecreëerd, net zoiets zieligs als een onzichtbaar vriendje, en dat ik dus mijn dochter voor het leven had getraumatiseerd. Die gedachte vond ik echter net zo zielig als een onzichtbaar vriendje an sich, dus ik heb het nu maar gegooid op haar leeftijd. Ze is immers nog maar vijf....
Vorige week begon het echter te kriebelen. Ik was in een belachelijk goedkoop winkeltje om verf te halen voor het project (zie twee blogs geleden) toen mijn oog viel op een blije groene kertboom. Een neppert. Voor een prikkie.
Alle voordelen scheurden in mijn hoofd voorbij. Twee van de nadelen van een echte boom vielen af, naalden en jeuk.
Aan de andere kant is het in Lex' familie toch wel een soort van heiligschennis als je met een neppert aankomt. Ik besloot het hard te spelen. Óf een neppert, óf geen boom deze kerst.
Lex was in drie woorden overtuigd. Nog één obstakel te gaan: mn schoonmoeder.
Uiteraard wil ik best bij mn schoonmoeder in de smaak vallen ( waar ik doorgaans niet veel moeite voor hoef te doen, ik bén gewoon leuk) maar ik wist niet hoe dit aan zou komen.
Schoonmoeders was echter zó blij dat er in elk geval weer een boom zou komen dat ze zonder blikken of blozen geld overhandigde dat we de mooie blije neppert aan konden schaffen.
Achteraf kwam ik erachter dat zij sinds vorig jaar ook een neppert in huis heeft staan....de veraadster!
Al ik geef haar geen ongelijk...ik zie een vrouw alleen nog niet naar het Bedummer Bos gaan om een leuk boompje te kappen....hahha
En zo komt het dat ik veel te vroeg dit jaar in totale kerstsferen hang.
De boom is aangeschaft, en alle tierelantijntjes voor in de boom uitgezocht en gesorteerd.
Ik kan niet wachten tot het 6 december is, want dan zetten we ons blije boompje op.
En wat er gebeurd is met die spirituele gedachte achter kerst die we de kinderen me wilden geven?
Je denkt toch niet series dat dat van de vloer is gekomen he?!
De Oma's hebben de neiging onze twee bengeltjes schromelijk te verwennen. En ach, waarom ook niet. Geloven in de gedachte achter kerst doen we toch al niet. Het overgrote deel van de mensheid zit hypocriet in de kerk op 1e kerstdag te luisteren naar een preek over een mens waar ze de naam te pas en te onpas als vloek gebruiken. Kerst is commercieel (en ik trap erin) en het gaat puur en alleen om de heb.
Dan de kinderen maar leren dat ze best hebberig mogen zijn, als ze er dan ook maar eerlijk vooruit komen. Dan hebben we ze in de opvoeding tenminste iets meegegeven over eerlijkheid. Das ook een groot goed. ( Zolang ze maar niet zo debiel gaan doen als de kinderen in het onderstaande filmpje)
En laat mij maar gewoon genieten van die mooie lichtjes in de donkere dagen....
woensdag 16 november 2011
Snelcursus: "Hoe kom ik in het nieuws?"
-HS Krant-
Deze week ben ik even wereldberoemd in Hoogezand. Welja, ik sta in de krant! Niet omdat de journalisten het wilden maar omdat ik in het kader "Hoe profileer ik mijn partij als sociaal" zelf maar een stuk geschreven heb en dit naar alle kranten heb gestuurd. Op een enkel woord na is de tekst exact overgenomen. Ach ja, scheelt hun ook weer denkwerk moet je maar rekenen.
De Regiokrant was zo vriendelijk mij uit te nodigen om een fotootje te schieten en die is goed gelukt vind ikzelf...
Het Dagblad van het Noorden had vorige week al een artikeltje geplaatst en ook RTVNoord heeft er aandacht aan besteed op de website én op teletekst.
Achter de schermen
vrijdag 11 november 2011
St Maartuh koejuh met lokjes aan staartuh st matinus aan
Bovenstaande is Darryus' versie van het overbekende st maartenliedje over koeien met staarten en meisjes met rokjes aan.
Darryus liep voor t eerst echt mee, met een zelfgemaakte lampion en op school geleerde liedjes.
Yoy zong prachtige en vooral moeilijke liedjes die ik nog nooit gehoord had en dus ook niet mee kon zingen. Ik kom zelf niet verder dan Kip Kap Kogel.
We hadden de kids warm ingepakt want het was bitterkoud. Ik had verwacht dat we na drie huizen rechtsomkeert konden maken, maar beide wisten ze van geen ophouden.
We hebben bijna anderhalf uur gelopen, gezongen en gebibberd. Maar het was leuk! En die blije smoeltjes van de kids maken het natuurlijk allemaal waard!
-Kleine lichtdragertjes-
- Welk soort snoep woont hier? -
- De Buit -
Darryus liep voor t eerst echt mee, met een zelfgemaakte lampion en op school geleerde liedjes.
Yoy zong prachtige en vooral moeilijke liedjes die ik nog nooit gehoord had en dus ook niet mee kon zingen. Ik kom zelf niet verder dan Kip Kap Kogel.
We hadden de kids warm ingepakt want het was bitterkoud. Ik had verwacht dat we na drie huizen rechtsomkeert konden maken, maar beide wisten ze van geen ophouden.
We hebben bijna anderhalf uur gelopen, gezongen en gebibberd. Maar het was leuk! En die blije smoeltjes van de kids maken het natuurlijk allemaal waard!
Abonneren op:
Posts (Atom)